Myanmar

Land van Buddha's en pagoda's. Gelegen tussen Thailand, Bangladesh, China en India. Slechts 1 uur vliegen van Bangkok, maar nog levend in het vorige millennium. Volgens de eigen jaar telling in het jaar 1366 en volgens onze jaartelling niet ver daar vandaan. Myanmar lijkt te zijn blijven steken in het begin van de 18e eeuw. De myarmaraan maakt in het dagelijks leven nauwelijks gebruik van de laatste ontwikkelingen. Electriciteit is er met mondjes maat (meestal alleen tussen 6 en 10 uur s'avonds), motoren voor de aandrijving van voertuigen en machines nauwelijks en (grote) specialistische apparaten (zoals hijskranen, grondbewerkers, maaiers, etc) al helemaal niet. Het straat beeld wordt bepaald door de oswagen, paard en wagen, fiets en oude trucks en bussen.

Dat Myanmar nog in deze pre-industrialisatie periode leeft is vooral te danken aan de grote leiders van dit land. Na de machtsovername in zestiger jaren sloot de overheid Myanmar (toen nog Burma geheten)  geheel af van de buitenwereld af te sluiten. Myanmar zou zijn eigen buddistisch-socialistische weg naar de vooruit gang maken. Helaas is het ergens goed fout gegaan, want inplaats van vooruit zijn ze achteruit gegaan. De gemiddelde  Myanmaraan heeft hier niet veel weet van, aangezien het contact met de buitenwereld moeilijk is. Radio en Televisie (ja het bestaat wel, al heeft bijna niemand het) is zwaar gesensureerd. Zo is ook de krant. Telefonie indien aanwezig gebeurd nog met een operator en  handmatig doorverbinden. En al heb je verbinding (dit is een inter-lokaal gesprek) dan sta je echt naar elkaar te schreeuwen om elkaar te kunnen verstaan. (Vergeet internationaal) De infrastructuur is nog gebouwd door de britten en verkeerd is een anobinabele staat. Over 100 km doe je gemiddeld 3 uur (als de bus het niet begeeft) en het passeren van bruggen is bijzonder beangstigend. Grote delen van het land kan je als toerist dan ook niet overland bereizen. Vliegen is het enige alternatief en gelukkig heeft de nationale luchtvaart maatschappij concurrentie gekregen van 2 commerciele maatschappijen. De nationale trots vliegt nog met de oude Fokker F27 en F28 en deze oude beestjes maken regelmatig voortijdige (niet ingeplande) stops. Aangezien de overheid geen informatie geeft weet geen mens hoe vaak en hoeveel levens deze stops kosten.

Het isoloment van Myanmar heeft ook andere kanten. Zo is het land totaal onaangetast door de veramerikanisering. Coca-Cola, McDonalds, Levis, CreditCard noem maar op. Ze zijn er niet. Sterker nog. De broek heeft nog niet eens zijn intrede gemaakt in de maatschappij. Bijna iedere Myanmaraan draagt een Longy of te wel een rok. Dikke mensen bestaan er ook niet en iedereen is bijna altijd ontspannen en heeft tijd. De glimlach is een veel gezien verschijnsel en criminaliteit hebben wij er niet gezien of iets over gehoord. Enfin daardoor ook een land dat zeker de moeite waard is om te bezoeken. (Duik voordat je een ticket boekt eerst even in de boeken of surf over het internet betreffende de mensenrechten en politieke situatie in Myanmar.)

Kaart van Myanmar (Klik op de namen in de blauwe vlakken)

< Home >